しんじゅ

Kyushu တွင်၊ Zhongshanxiang ဟုခေါ်သောနေရာတစ်ခုရှိပြီး တောင်များ၊ သီချင်းများ၊ ပန်းချီကားများနှင့် ထာဝရလူငယ်များတည်ရှိရာနေရာတစ်ခုရှိသည်။ အဲဒီကိုရောက်တဲ့အခါမှာတော့ ဝါးနဲ့လုပ်ထားတဲ့ ဂီတတူရိယာတစ်ခုလုပ်ဖို့ ပြင်ဆင်တယ်။ Bamboo Music လို့ နာမည်ပေးချင်ပါတယ်။ ပထမဦးစွာ ဝါးကို သင့်တော်သော အရှည်ဖြစ်အောင် ဖြတ်ပြီးနောက် အလယ်တွင် ဖြတ်နှစ်ပိုင်းပြုလုပ်ကာ အဖြတ်နှစ်ခုကို အလျားလိုက် ချိတ်ဆက်ပါ။ ရိုးရိုးဝါးတေးသံက ပြီးသွားသည်။ ဝါးတေးဂီတကို တီးခတ်ရာတွင်လည်း လုပ်ရလွယ်ကူပါသည်။ ဝါးကို ပါးပါးလှီးပြီး အရှည်ကို အဆင်ပြေသလို ချိန်ညှိပါ။ ဝါးဂီတကို ညင်သာစွာ ပုတ်လိုက်တဲ့အခါ ပြတ်သားတဲ့ အသံထွက်လာပါလိမ့်မယ်။ စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတာက ဝါးဂီတသုံးလေးခုကို အတူတူတီးလိုက်တဲ့အခါ မတူညီတဲ့ဝါးဂီတဟာ သဘာဝရဲ့ အံ့ဩစရာကောင်းတဲ့ စွမ်းဆောင်မှုတစ်ခုလို ကွဲပြားခြားနားတဲ့ သစ်သားတွေကို အမှန်တကယ် ထုတ်လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။

အောက်ဖော်ပြပါဓာတ်ပုံများသည် ဝါးကိုအသုံးပြု၍ ဒေသခံတို့ပြုလုပ်သော ဂီတတူရိယာအမျိုးမျိုးကို ပြသထားသည်။

ဝါးတီးခတ်ပြီးသောအခါ နေ့လည်စာစားချိန်ရောက်နေပြီ။ ကျွန်တော်တို့ ဒေသခံလူထု ကော်ဖီဆိုင်ကို သွားပြီးတော့ ဟင်းတစ်ခွက်ကို ယန်း ၂၀၀ ပဲ ရတယ်။

ဒီဟင်းက အနံ့မွှေးပြီး ကြာရှည်ခံတဲ့ အရသာရှိတဲ့ ဂျပန်မှာ စားဖူးတဲ့ ဈေးအသက်သာဆုံးနဲ့ အရသာအရှိဆုံး အစားအစာပါ။

ညစာစားပြီးနောက်၊ ဒေသခံများ၏ အနုပညာလက်ရာများဖြင့် ပြည့်နေသော လူထုဗဟိုဌာနတွင် စုဝေးခဲ့ကြသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ လက်လုပ်တူရိယာများဖြင့် လက်ငင်းဖျော်ဖြေပွဲကို တီးခတ်ခဲ့ပါသည်။ အစပိုင်းမှာတော့ အသံတွေက နည်းနည်း ဖရိုဖရဲဖြစ်ပေမဲ့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တိတ်တိတ်လေး နားလည်လာပုံရပြီး ဂီတက ပိုသဟဇာတဖြစ်သွားတယ်။ ထိုနေ့တွင် ကောင်းကင်တွင် တိမ်ထူထပ်သော တိမ်တိုက်များ ဖုံးလွှမ်းနေပြီး လေသည် ပြင်းထန်စွာ တိုက်ခတ်နေပြီး လေနှင့် တိမ်တိုက်များကပင် ကျွန်ုပ်တို့၏တေးဂီတကို ကခုန်နေပုံရသည်။ တိမ်ထူနေပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ ကစားနေတဲ့ အချိန်မှာ နေရောင်က ရုတ်တရက် တောက်ပနေပြီး ဆောင်းဦးရဲ့ အအေးဓာတ်နဲ့ ဖျော်ဖြေသူတိုင်းရဲ့ နှလုံးသားကို နွေးထွေးစေသလို ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဖျော်ဖြေပွဲထဲကို ခုန်ဆင်းသွားသလိုပါပဲ။

　ဖျော်ဖြေပွဲအပြီးတွင် ကျွန်ုပ်တို့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ပန်းချီကားများကို သဘောကျကြသည်။ ပန်းချီကားများကို ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ဖန်တီးရန် စိတ်ကူးစိတ်သန်းအဖြစ် ဂျပန်စာလုံးအသံထွက်ကို အသုံးပြုခဲ့သည့် ပန်းချီဆရာတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ထို့နောက် လယ်မြေများနှင့် တောင်တန်းများ ဝန်းရံထားသည့် ကျေးလက်လမ်းများအတိုင်း လမ်းလျှောက်ကြသည်။ ဒါပေမယ့် ဒေသခံတွေရဲ့ တီထွင်ဖန်တီးမှုကတော့ နေရာတိုင်းမှာ ရှိပါတယ်။ လမ်းတစ်လျှောက်တွင် ဝါးဖြင့်ပြုလုပ်ထားသော ရိုးရှင်းသော်လည်း ထူးခြားသောအလှဆင်မှုများနှင့် ဂီတတူရိယာများစွာကို ကျွန်ုပ်တို့တွေ့ခဲ့ရသည်။

ကျောက်တုံးလေးကို ဝါးပြွန်ထဲကို ပစ်ချလိုက်တဲ့အခါ ရေစက်သံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ အရွယ်အစားအမျိုးမျိုးရှိ ဝါးများသည် မတူညီသော အသံများကို ဖန်တီးနိုင်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘဝ၏အရှိန်အဟုန်ကို နှေးကွေးစေပြီး သဘာဝ၏အသံများကို နားထောင်လိုက်သကဲ့သို့ပင်။ လေက အသံရှိတယ် ထင်သလား။ အဲဒီလိုဆိုရင် ဘယ်လိုအသံမျိုးလဲ။ အဖြေကို ဒီဝါးမှာ တွေ့နိုင်မယ်ထင်တယ်။ ဝါးပေါ်မှာ အပေါက်လေးတွေရှိတယ်။ လေတိုက်တဲ့အခါ နားကို အပေါက်ငယ်လေးဘေးမှာ ကပ်ထားခြင်းဖြင့် လေသံကို ကြားနိုင်ပါတယ်။

ညနေစောင်းတော့ ကြက်ကြော်ဆိုင်ကို ဖြတ်သွားတယ်။ ပိတ်ထားသော်လည်း စိတ်အားထက်သန်သော ပိုင်ရှင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ကြက်သားအချို့ကြော်ထားဆဲဖြစ်သည်။ ကြက်ကြော်က အပြင်မှာ ကြွပ်ပြီး အတွင်းထဲမှာ နူးညံ့ပြီး အနံ့က သင်းပျံ့နေတယ်။ ထူးခြားတာတစ်ခုကတော့ ကြက်သားကို စွပ်ပြုတ်ထားတာပါပဲ။ ဂျပန်မှာ ဒီလို ကြက်ကြော် သီတံကို ပထမဆုံး မြင်ဖူးတာဘဲ။

　ပြန်ခါနီးတော့ ဟိုမှာ အကအကတွေ လုပ်နေတာတွေ့တယ်။ ဂျပန်ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုအကတစ်ခုလို့ ထင်ရတဲ့ လူတွေက စက်ဝိုင်းထဲမှာ ကခုန်နေကြတယ်။ ရထားက အချိန်ဇယား တင်းကျပ်နေပေမယ့် စိတ်အားထက်သန်တဲ့ ဒေသခံတွေက ကျွန်တော်တို့ကို ပါဝင်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်ပြီး ပျော်ရွှင်မှုကို နှစ်မြုပ်ပြီး ကခုန်ဖို့ မကူညီနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါက တကယ်ကို ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ နေ့တစ်နေ့ပါ။