KHINE MYAT PHYU

　ที่เมืองฮาซามิ จังหวัดนางาซากิ นักศึกษาจากมหาวิทยาลัยนานาชาตินางาซากิได้เข้าร่วมโครงการเพื่อเรียนรู้วัฒนธรรมญี่ปุ่นผ่านประสบการณ์ท้องถิ่น การผลิตเครื่องปั้นดินเผาในเมืองฮาซามิเริ่มต้นขึ้นในสมัยโชวะ โดยในช่วงแรกนั้นทำด้วยมือเป็นหลัก แต่ปัจจุบันได้เปลี่ยนมาใช้เตาเผาแก๊สแทน อย่างไรก็ตาม การผลิตเครื่องปั้นดินเผายังคงใช้วิธีการแบบดั้งเดิมในพื้นที่ต่างๆ ของเมือง และยังคงมีเตาเผา 7 แห่งที่ยังคงใช้งานอยู่

　ขั้นแรก นักเรียนได้เยี่ยมชมสตูดิโอเครื่องปั้นดินเผาในเมืองฮาซามิและสังเกตวิธีการทำเครื่องปั้นดินเผา ระหว่างการเยี่ยมชม พวกเขาได้เรียนรู้ว่าช่างฝีมือยังคงรักษาเทคนิคงานฝีมือแบบดั้งเดิมไว้ได้อย่างไร แม้ในโลกของเครื่องปั้นดินเผาในปัจจุบันที่การออกแบบและการใช้งานจริงเป็นสิ่งสำคัญ

ประสบการณ์การเรียนรู้เกี่ยวกับประเพณีเครื่องปั้นดินเผา พร้อมกับการนำความรู้สึกและแนวคิดของตนเองมาประยุกต์ใช้ในงานปั้นดิน ถือเป็นประสบการณ์การเรียนรู้อันทรงคุณค่าสำหรับนักเรียน การได้สัมผัสดินเหนียวและสร้างสรรค์ผลงานด้วยมือของตนเอง ช่วยให้พวกเขาสัมผัสถึงความลึกซึ้งของวัฒนธรรมเครื่องปั้นดินเผา

　ในโปรแกรมนี้ เราได้ทดลองเทคนิคการปั้นที่เรียกว่า "อิโคมิ" อิโคมิเป็นเทคนิคการเทดินเหนียวเหลวลงในแม่พิมพ์ ซึ่งมีบทบาทสำคัญในกระบวนการผลิตเครื่องปั้นดินเผาฮาซามิ คุณฟูจิตะสอนกระบวนการหล่อให้เราฟัง ฉันได้ยินมาว่าครอบครัวของเขาประกอบอาชีพทำเครื่องปั้นดินเผามานานกว่า 90 ปีแล้ว

　ศาสตราจารย์ฟูจิตะกล่าวว่า เดิมทีเขาเรียนการขึ้นรูปแม่พิมพ์ที่จังหวัดคุมาโมโตะ จากนั้นเขานำประสบการณ์ที่คุมาโมโตะมาสอนเทคนิคการขึ้นรูปแม่พิมพ์ที่ฮาซามิ เขาอธิบายว่าการขึ้นรูปแม่พิมพ์จำเป็นต้องมีการควบคุมขนาดที่แม่นยำ ดังนั้นแม้ความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยในขนาดของแบบจำลองต้นแบบก็อาจเปลี่ยนแปลงผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปหลังการเผาได้อย่างมาก

ในการทำแม่พิมพ์หล่อ จำเป็นต้องคำนึงถึงการหดตัวระหว่างการเผาด้วย ตัวอย่างเช่น หากขนาดสำเร็จคือ 3 อาทิตย์ (ประมาณ 9 ซม.) แม่พิมพ์เดิมควรออกแบบให้มีขนาดประมาณ 3 อาทิตย์ 2 บุชเชล (ประมาณ 9.7 ซม.) ฉันยังได้เรียนรู้ด้วยว่าอุณหภูมิในการเผาอยู่ที่ประมาณ 1,300 องศา

　ที่โรงงานเครื่องปั้นดินเผาฮาซามิ ซึ่งใช้เทคนิคการผลิตแบบ OEM (Original Design Manufacturing) ผลิตภัณฑ์ต่างๆ จะถูกผลิตขึ้นโดยผสมผสานประเพณีท้องถิ่นเข้ากับความคิดสร้างสรรค์อันเป็นเอกลักษณ์

ขั้นตอนแรกคือการขึ้นรูปแม่พิมพ์ ซึ่งผู้เข้าร่วมงานต่างประทับใจกับความประณีตประณีตที่ได้จากเทคนิคการหล่อ และสัมผัสความสุขที่ได้เห็นผลงานต้นฉบับของตนเองถูกปั้นเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา

สำหรับมื้อกลางวันวันนี้ เราทานพิซซ่าโฮมเมดบนจานที่เราปั้นเอง เตาอบพิซซ่าเป็นเตาเผาที่นำกลับมาใช้ใหม่ ซึ่งก่อนหน้านี้เคยใช้ปั้นภาชนะดินเผาฮาซามิ และปัจจุบันใช้เฉพาะสำหรับทำพิซซ่าเท่านั้น

ขั้นแรก เรารีดแป้งพิซซ่าให้บางด้วยมือ จากนั้นก็วางส่วนผสมต่างๆ ลงไปอย่างอิสระ เราได้ลิ้มรสพิซซ่าโฮมเมดที่มีเนื้อสัมผัสเหนียวนุ่มและรสชาติที่กลมกล่อม นับเป็นประสบการณ์ทางวัฒนธรรมอันล้ำค่า