THU ZAR LIN PHYU

(วันแรก) ตามหาสมบัติโบราณอายุ 400 ปี

ฉันลงทะเบียนวันที่ 23 แต่เข้าร่วมวันที่ 22 แทนคนที่ไม่ได้มา วันนั้นฉันได้ทำความรู้จักกับหญิงชราคนหนึ่งและเริ่มต้นการเดินทางอย่างสนุกสนาน เริ่มจากฟังไกด์อธิบาย จากนั้นเราก็ปีนขึ้นภูเขาเขียวขจีที่มีไร่ชาและนาข้าว ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของโปรแกรม และดื่มด่ำกับความงดงามของธรรมชาติ

ฉันทำงานเหนื่อยๆ เสร็จเรียบร้อยพร้อมสูดอากาศเย็นๆ บนภูเขาไปด้วย ฉันยังดีใจกับสาวๆ ที่คอยต้อนรับฉันบนภูเขาด้วย พวกเธอยิ้มแย้มแจ่มใส เสิร์ฟชาและขนมปังหวานให้ แถมยังให้ของขวัญตอบแทนอีกด้วย

จากนั้นเราก็ลงจากภูเขาไปหาเครื่องปั้นดินเผาที่ทำขึ้นเมื่อกว่า 400 ปีก่อน แต่ตอนนั้นเป็นเวลาอาหารกลางวัน

เราจึงกินอุด้งที่ทุกคนใส่ความรักลงไป แต่ฉันกินได้ไม่มาก และรู้สึกคลื่นไส้เพราะกินไม่หมด

หลังอาหารกลางวัน ผมเริ่มค้นหาสมบัติล้ำค่าที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานถึง 400 ปี ที่นั่นมีอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญคอยช่วยเหลือผมอยู่ เราเริ่มสำรวจอย่างมีความสุข ตอนนั้นความรู้สึกเย็นสบายที่ได้ลงเล่นน้ำนั้นช่างน่ารื่นรมย์เหลือเกิน โชคดีที่ผมเจอของที่ทำขึ้นเมื่อกว่า 350 ปีก่อน และที่นั่นผมก็เจอของที่ทำขึ้นเมื่อ 250 ปีก่อน อาจารย์จึงมอบของขวัญให้ผม ผมรู้สึกดีใจมาก หลังจากนั้นผมก็ทำสร้อยคอจากสิ่งของที่ได้รับมา และถ่ายรูปเป็นที่ระลึก

วันนั้นเป็นวันที่สนุกสนานและน่าจดจำมากสำหรับฉัน ฉันได้เก็บความทรงจำดีๆ ไว้มากมาย และได้สัมผัสความอบอุ่นจากคุณครู หวังว่าทุกคนจะเพลิดเพลินไปกับความงามของธรรมชาติและสร้างความทรงจำดีๆ ไว้นะคะ

(วันที่ 2) ทำพิซซ่าจัมโบ้ใหญ่

ฉันตั้งตารอวันสุดท้ายนี้เลยค่ะ ฉันจะทำพิซซ่าใหญ่กินเอง คิดว่าน่าจะเป็นประสบการณ์ที่สนุกมาก นอกจากนี้ ฉันวางแผนจะทำขนมอบเองเป็นครั้งแรกด้วย ฉันจะตั้งใจฟังคำอธิบายของครูและเรียนรู้วิธีทำค่ะ

ขั้นตอนที่ 1. วาดภาพตามที่คุณต้องการลงบนปก

ขั้นตอนที่ 2. เทดินลงในแม่พิมพ์แล้วปล่อยให้แข็งตัวประมาณ 10 นาที

ขั้นตอนที่ 3. หลังจากเย็นลงแล้ว ด้ามจับ ตัว และชามก็เสร็จสมบูรณ์

ขั้นตอนที่ 4 ถึงเวลาที่ต้องผ่านส่วนที่ยากที่สุดแล้ว เราต้องตั้งสติและตั้งสติให้มั่นคงเพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาด ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวอาจทำลายทุกอย่างได้ เราทุกคนกังวลเพราะมันทั้งง่ายและยากต่อการจัดการ แต่เราก็พยายามอย่างเต็มที่และผ่านมันมาได้

ทุกคนทำผิดพลาดได้ น่าเสียดายที่มีนักเรียนคนหนึ่งล้มและบาดเจ็บในความพยายามครั้งแรก บทเรียนที่ได้รับจากเรื่องนี้คือ ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวก็สามารถทำลายทุกอย่างได้ จงใจเย็นไว้เสมอ จากนั้นเขาก็พยายามอีกครั้งและประสบความสำเร็จ

ในที่สุดเราก็ได้ลงมือทำส่วนประกอบ น่าสนใจมาก เราทำทุกอย่างด้วยวัสดุอย่างดินเหนียว ไม่มีอะไรอื่นเลย งานฝีมือไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด ต้องอาศัยความประณีตและยากลำบากมาก คุณต้องลองทำด้วยตัวเองถึงจะเข้าใจ แต่เมื่อทุกอย่างเสร็จและได้ภาพออกมาแล้ว คุณก็รู้สึกพึงพอใจมากโดยไม่ต้องพยายามอะไรเลย

ในที่สุดคุณครูก็จัดเกมให้พวกเราเล่นกันเป็นทีม ทีม A และทีม B มีผู้เล่นคนละ 5 คน การเล่นเกมนี้ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ความเครียดหายไปหมด สนุกและไร้กังวล โชคดีที่ทีม B ที่ฉันเป็นผู้นำชนะ คุณครูยังมอบของขวัญให้ทีมที่ชนะและทีมตรงข้ามอีกด้วย และจบกิจกรรม

เริ่มโปรแกรมที่สองกันเลย!

ถึงเวลาทำพิซซ่าสำหรับมื้อกลางวันแล้ว ทำเองยาก แถมชิ้นก็ใหญ่ด้วย เลยตั้งตารอเลย เราทำงานเป็นคู่ๆ เริ่มจากใส่ส่วนผสมลงไปแล้วผสมน้ำเล็กน้อย จากนั้นนวดแป้ง 150 ครั้งจนเป็นก้อนแป้ง

ตัดส่วนผสมให้เป็นรูปร่างตามต้องการและปั้นแป้งที่ยังอุ่นอยู่ให้เป็นลูกกลมๆ

จากนั้นปั้นแป้งให้เป็นรูปร่างตามต้องการ ทาซอสมะเขือเทศด้านบน ใส่เนื้อและใบไม้ที่หั่นไว้ แล้วนำไปอบในเตาอบ

หลังจากรอ 3 นาที ในที่สุดเราก็ได้พิซซ่าที่รอคอย พิซซ่าโฮมเมดแสนอร่อยคือความสุขที่แท้จริง ฉันรู้สึกแตกต่างจากคนอื่นๆ เล็กน้อย ฉันได้แบ่งพิซซ่าที่ทำกับคุณครูและครูประจำชั้นด้วย พวกเขากินได้ไม่มากแต่ก็หิวมากจึงกินหมด หลังจากทุกคนกินเสร็จ เราก็ปิดท้ายโปรแกรมด้วยการพูดคุยสั้นๆ เกี่ยวกับประสบการณ์นี้ ฉันอยากจะไปเที่ยวแบบนี้อีกในอนาคต และสร้างความทรงจำดีๆ กับเพื่อนๆ มากขึ้น